Rada parafialna
PARAFIALNA RADA DUSZPASTERSKA
Parafii pw. św. Franciszka z Asyżu
w Chorzowie Klimzowcu
kadencja 2022 - 2027
Członkowie z urzędu:
- o. Jan Bosko Wojas – proboszcz
- o. Metody Miś – wikariusz parafialny
- o. Olaf Setlak - duszpasterz parafialny
- p. Gabriela Broll – przedstawiciel katechetów
Członkowie z nominacji Proboszcza: (w kolejności alfabetycznej)
- s. Katarzyna Brożyńska przedstawiciel FZŚ
- p. Agnieszka Dobek przedstawiciel chóru Beatitudo
- p. Joanna Skręt – katechetka, duszpasterstwo dzieci
- p. Jerzy Surówka – przedstawiciel Nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. Fokolari i Wspólnoty 50+
- p. Elżbieta Szymura - przedstawiciel Wspólnoty Żywego Różańca
- p. Tomasz Wesołowski – przedstawiciel młodzieży
Członkowie z wyboru Parafian: (w kolejności alfabetycznej)
- p. Jan Czerny
- p. Agnieszka Dudek-Kowalska
- p. Łukasz Hartmann
- p. Maria Kapusta
- p. Bartosz Siwczyk
- p. Teresa Zaufal
STATUT PARAFIALNEJ RADY DUSZPASTERSKIEJ
W ARCHIDIECEZJI KATOWICKIEJ
1. Parafialna rada duszpasterska (zwana dalej „Radą”) stanowi zgodnie z kan. 536 Kodeksu prawa kanonicznego ciało doradcze, które pod kierownictwem proboszcza parafii – w ramach ustawodawstwa diecezjalnego – pomaga wyłącznie w działalności duszpasterskiej danej wspólnoty parafialnej.
2. Realizując powyższe zadanie, Rada pomaga w organizacji kultu Bożego, uczestniczy w opracowaniu rocznego planu duszpasterskiego, animuje działalność grup duszpasterstwa specjalistycznego, wspiera prowadzone dzieła apostolatu w parafii, inspiruje działalność charytatywną, troszczy się o podejmowanie inicjatyw duszpasterskich uwzględniających zachodzące przemiany społeczno-kulturowe.
3. W skład Rady wchodzą trzy grupy członków: z urzędu, mianowanych przez proboszcza parafii oraz wybranych przez parafian (w sumie maksymalnie dwadzieścia pięć osób). Liczba członków Rady pochodzących z wyboru dokonanego przez wspólnotę wiernych nie może być mniejsza od liczby członków mianowanych przez proboszcza.
a. Członkami Rady mogą być jedynie praktykujący katolicy, którzy przyjęli sakrament bierzmowania i są znani z nienagannych postaw moralnych.
b. Z urzędu należą do Rady:
- proboszcz, pełniący równocześnie funkcję przewodniczącego Rady;
- wikariusze pracujący w danej parafii;
- delegatka sióstr zakonnych pełniących posługę w danej parafii;
- przedstawiciele osób świeckich włączonych na stałe do posługi duszpasterskiej w parafii (reprezentant katechetów, organista, kościelny).
c. Z mianowania proboszcza do Rady należą:
- przedstawiciele ruchów, wspólnot modlitewnych, nadzwyczajnych szafarzy komunii świętej i stowarzyszeń katolickich działających w danej parafii;
- przedstawiciele poszczególnych grup wymienieni wyżej zostają wyłonieni w wyniku konsultacji między członkami danej grupy; wśród nich powinni być także przedstawiciele młodzieży.
4. Zależnie od wielkości parafii i stopnia zaangażowania wiernych liczba członków Rady wybranych przez parafian wynosi od sześciu do dwunastu osób. Ich dokładną liczbę określa proboszcz, uwzględniając aktualną sytuację parafii.
5. Zastępca przewodniczącego Rady (proboszcza) zostaje wybrany na jej pierwszym posiedzeniu zwykłą większością głosów. Może nim być jedynie osoba świecka. Jeśli dwaj kandydaci uzyskają jednakową liczbę głosów, przeprowadza się osobne głosowanie jedynie nad wyłonioną dwójką. Jeśli ponownie uzyskają oni jednakową liczbę głosów, zastępcą przewodniczącego zostaje starszy wiekiem. Podczas pierwszego posiedzenia spośród członków zostaje wybrany sekretarz Rady, którego obowiązkiem jest prowadzenie protokołów ze wszystkich zebrań Rady.
6. Członkowie Rady składają na ręce proboszcza następujące przyrzeczenie: „Ja NN, powołany na członka parafialnej rady duszpasterskiej, przyrzekam wobec Boga, że powierzoną mi funkcję będę wykonywał według najlepszej swej woli, zgodnie z moim sumieniem i z przepisami prawa kościelnego. W szczególności przyrzekam, że w miarę swych sił i z poczuciem odpowiedzialności będę wspomagał proboszcza w działalności duszpasterskiej, mając na względzie tylko chwałę Bożą i dobro Kościoła. Tak mi dopomóż Bóg! Amen”.
7. Częstotliwość zebrań Rady zależy od aktualnych potrzeb duszpasterskich. Zebrania powinny się odbywać minimum raz na kwartał. Zebrania takie zwołuje przewodniczący, przekazując zaproszenia przynajmniej dwa tygodnie przed zebraniem. Mogą być również zwoływane zebrania nadzwyczajne, kiedy połowa członków Rady wyrazi takie życzenie na piśmie skierowanym do sekretarza Rady.
8. Ze względu na doradczy charakter Rady w przypadku rozbieżności zdań między proboszczem a członkami Rady sprawę rozstrzyga proboszcz po uprzedniej konsultacji z ordynariuszem miejsca.
9. Zaleca się, by każdy członek Rady uczestniczył przynajmniej raz w roku w dowolnych, wybranych przez siebie, co najmniej trzydniowych rekolekcjach zamkniętych.
10. Kadencja Rady trwa pięć lat. Poszczególni członkowie mają możliwość wcześniejszej rezygnacji ze swego członkostwa.
a. W przypadku sformułowania uzasadnionych zarzutów personalnych wobec poszczególnych członków mogą oni zostać wykluczeni z Rady wyłącznie wówczas, jeśli wniosek taki uzyska dwie trzecie głosów obecnych podczas posiedzenia członków Rady.
b. W przypadku śmierci, zmiany miejsca zamieszkania członka Rady pochodzącego z wyboru parafian albo z powodu wyjazdu z terenu parafii na stałe lub na dłużej niż sześć miesięcy na jego miejsce pozostali członkowie Rady zwykłą większością głosów wybierają nowego członka.
c. W przypadku śmierci lub zmiany miejsca zamieszkania członka Rady pochodzącego z nominacji na jego miejsce przewodniczący mianuje nowego członka Rady.
11. W przypadku zmiany urzędowych członków Rady kadencja pozostałych członków nie ulega skróceniu. Rada funkcjonuje więc mimo zmian na stanowiskach proboszcza i księży wikariuszy.
a. Kadencji Rady nie przerywa śmierć proboszcza.
b. Nowy proboszcz, po sześciu miesiącach od dnia objęcia parafii, może wystąpić do dziekana z wnioskiem o rozwiązanie dotychczasowej Rady i o zarządzenie nowych wyborów do Rady.
c. Decyzję o ewentualnym rozwiązaniu Rady może podjąć jedynie Arcybiskup Metropolita Katowicki po wnikliwym zbadaniu sytuacji.
12. Posiedzenia Rady nie mają z reguły charakteru publicznego, ale pomimo tej zasady można na nie zapraszać ekspertów i konsultantów z głosem doradczym.
13. Maksymalna długość uczestnictwa w Radzie wynosi dwie kadencje, to znaczy dziesięć lat.
ZASADY WYBORÓW PARAFIALNYCH RAD DUSZPASTERSKICH
W ARCHIDIECEZJI KATOWICKIEJ
1. Wyboru członków parafialnej rady duszpasterskiej (zwanej dalej „Radą”) i jej wiceprzewodniczącego należy dokonać zgodnie z Regulaminem parafialnej rady duszpasterskiej w archidiecezji katowickiej. Niniejsze zasady są jego uściśleniem.
2. Kandydatami na członków Rady są pełnoletni (to znaczy liczący przynajmniej osiemnaście lat) katolicy, którzy przyjęli sakrament bierzmowania, czynnie uczestniczą w życiu wspólnoty wiernych i są znani z nienagannych postaw moralnych.
3. Czynne prawo wyborcze przysługuje wszystkim pełnoletnim członkom danej wspólnoty parafialnej.
4. Wyboru członków Rady dokonuje się jednocześnie w całej archidiecezji katowickiej w terminie określonym przez Arcybiskupa Metropolitę Katowickiego.
a. Miesiąc przed wyborami rozpoczyna się proces zgłaszania kandydatów na członków Rady. Nazwiska kandydatów są przekazywane w formie pisemnej proboszczowi. Lista kandydatów zostaje zamknięta tydzień przed wyborami.
b. Liczba zgłoszonych kandydatów do Rady musi być większa od liczby miejsc do obsadzenia w wyniku wyborów w Radzie. Jeśli ogół wiernych nie zgłosi należytej liczby kandydatur, listę kandydatów należy uzupełnić poprzez konsultację przeprowadzoną przez osoby należące do Rady z urzędu.
c. Jeśli w dużych ośrodkach miejskich zgłoszonych zostanie wielu kandydatów, w celu zapewnienia skuteczności wyborów należy ograniczyć się do podania najczęściej powtarzających się nazwisk kilkunastu kandydatów. Górna granica przyjętych kandydatur obliczana jest tak, aby na każde miejsce w Radzie w wyniku wyborów przypadało nie więcej niż dwóch kandydatów.
d. Tydzień przed wyborami proboszcz informuje wszystkich wiernych o zgłoszonych kandydatach i udostępnia im listy wyborcze ułożone alfabetycznie. Każda lista wyborcza do Rady zawiera następujące informacje o kandydatach: imię, nazwisko, rok urodzenia, zawód i ulicę zamieszkania (ze względu na ustawę o ochronie danych osobowych nie wymaga się podania na liście dokładnego adresu zamieszkania na przykład numeru domu).
5. W przypadku powstania konfliktu lub uzasadnionych wątpliwości, czy dana osoba może kandydować do Rady, sprawę rozstrzyga kanclerz kurii metropolitalnej, zaś same wybory odbywają się w późniejszym terminie, po wyjaśnieniu wszystkich kontrowersji.
6. W dniu wyborów przeprowadzanych po każdej mszy świętej, w myśl punktu 4.3, każdy z głosujących wybiera spośród przedstawionych na karcie wyborczej kandydatów dwa nazwiska, stawiając przy nich znak „X”. Jeśli na karcie wyborczej wierny zaznaczy więcej niż dwa nazwiska, tylko dwa pierwsze będą uwzględnione przy podsumowaniu wyników wyborów.
7. Po oddaniu głosu wierni składają karty wyborcze do przygotowanych koszyków (na przykład przy wyjściu z kościoła) albo do urn wyborczych wystawionych w odpowiednim pomieszczeniu parafii.
8. Głosy oddane na kandydatów, którzy wcześniej nie znaleźli się na liście osób zgłoszonych do kandydowania, są uznane za nieważne.
9. Podliczenia głosów dokonuje specjalna komisja wyborcza złożona z od dwóch do pięciu osób wyznaczonych przez proboszcza. Komisja sporządza protokół z wyborów i zachowuje oddane karty wyborcze przez miesiąc.
10. Podanie wyników wyborów oraz pełnego składu Rady do publicznej wiadomości następuje po upływie tygodnia od dnia wyborów w ramach ogłoszeń duszpasterskich.
11. W przypadkach uzasadnionych zastrzeżeń co do formalnej poprawności przeprowadzonych wyborów odwołanie do kanclerza kurii metropolitalnej można złożyć w ciągu dwóch tygodni od dnia wyborów.
12. Po ogłoszeniu wyników wyborów do Rady jej nowi członkowie zastępują dotychczasowych członków Rady.
13. Arcybiskup Metropolita Katowicki może odłożyć w czasie wybory do parafialnej rady duszpasterskiej w danej wspólnocie, jeśli za utrzymaniem kadencji dotychczasowej Rady przemawiają uzasadnione racje duszpasterskie. W takiej sytuacji z wnioskiem do kanclerza kurii metropolitalnej występuje proboszcz.
POSTAWIENI NA STRAŻY WINNIC!
ARCYBISKUP KATOWICKI DO CZŁONKÓW PARAFIALNYCH RAD DUSZPASTERSKICH;
DZIEŃ JEDNOŚCI PARAFIALNYCH RAD DUSZPASTERSKICH;
KATEDRA 2017.10.14
1. Dzisiaj, jako modląca się wspólnota archidiecezjalnego Kościoła, przeżywamy dzień jedności Parafialnych Rad Duszpasterskich. To – pierwsze takie spotkanie Przewodniczących ich Zastępców i Sekretarzy Rad Duszpasterskich, wyłonionych w niedawnych wyborach do tego gremium.
Gratuluję wam wyboru, nominacji, za którymi kryje się zaufanie i błogosławione owoce waszej wcześniejszej pracy dla parafii. To dzięki ofiarnej obecności we wspólnotach parafialnych, wynikającej ze świadomości odpowiedzialności za Kościół i losy Ewangelii, zostaliście zauważeni, poznani i wybrani.
Szczególną formą waszej odpowiedzialności będzie teraz wasze działanie w Parafialnych Radach Duszpasterskich, do których zostaliście włączeni. W przysiędze składanej na ręce Proboszcza wypowiadaliście takie słowa przyrzeczenia:
„Ja NN, powołany na członka parafialnej rady duszpasterskiej, przyrzekam wobec Boga, że powierzoną mi funkcję będę wykonywał według najlepszej swej woli, zgodnie z moim sumieniem i z przepisami prawa kościelnego. W szczególności przyrzekam, że w miarę swych sił i z poczuciem odpowiedzialności będę wspomagał proboszcza w działalności duszpasterskiej, mając na względzie tylko chwałę Bożą i dobro Kościoła. Tak mi dopomóż Bóg! Amen”.
Praca na chwałę Bożą i dla dobra Kościoła, to nadrzędne cele działania każdego członka Parafialnej Rady Duszpasterskiej. Ważne jest w tym przypadku słuchanie głosu sumienia, w którym rozbrzmiewa głos Boga pomagający człowiekowi wybierać między dobrem a złem. Właściwie uformowane sumienie nakazuje nam zawsze stawać po stronie dobra, sprawiedliwości i prawdy; nawet za cenę własnego poniżenia czy cierpienia. Na wzór błogosławionych, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go, wy wszyscy, jako członkowie Parafialnych Rad Duszpasterskich jesteście wezwani w do obrony Chrystusa i Jego Kościoła we współczesnym świecie, który tak szybko i bezpodstawnie oskarża uczniów Chrystusa, tylko dlatego, że myślą inaczej, albo że są wyrzutem sumienia dla tych, którzy chcieliby żyć tak, jakby Boga nie było. Jesteście powołani do dawania czytelnego świadectwa wartościom ewangelicznym!
W pieśni napisanej przez Romana Brandstaettera, zatytułowanej Nikodem: czytamy:
Boję się na równi dobra i zła,
Bo wymagają one ode mnie dokonania wyboru.
Najchętniej patrzyłbym przed siebie
Obojętnym wzrokiem i z równym spokojem
Przyglądałbym się dobru i złu.
Ale pomyślałem:
„Powinienem przejść na stronę dobroci
Jak na stronę szlachetnego przeciwnika”.
Drodzy Członkowie Parafialnych Rad Duszpasterskich!
2. Jesteście po właściwej stronie. Łączy nas wszystkich troska i odpowiedzialność za Kościół. Aby to zadania realizować potrzeba odwagi. Potrzeba odważnych, którzy dają pierwszeństwo słowu Bożemu, którzy upominają się o sprawiedliwość i prawdę.
Podejmując współpracę z duszpasterzami, przede wszystkim z proboszczami, na rzecz wspólnot parafialnych, stajecie się świeckimi apostołami, których świadectwo życia nie pozostaje bez wpływu na postawę pozostałych członków wspólnoty parafialnej.
Zgodnie ze Statutem Rad Duszpasterskich Archidiecezji Katowickiej Parafialna Rada Duszpasterska za swój podstawowy cel ma „współodpowiedzialne wspieranie kapłanów w organizacji życia duszpasterskiego danej wspólnoty” (Statut, p. 2).
Zadaniem Rady jest współpraca z duszpasterzami nad budową Królestwa Bożego w naszych wspólnotach wiary. To nam duszpasterzom dziś w Godzinie Czytań powiedział w swojej homilii Grzegorz Wielki, papież:
„Zatrzymujemy godność, a pomijamy zobowiązania godności. Ci, którzy nam zostali powierzeni, opuszczają Boga, a my milczymy; pogrążyli się w nieprawości, a my nie wyciągamy pomocnej ręki”.
Drodzy Bracia – jesteśmy – jak mówi papież Grzegorz Wielki – postawieni na straży winnic! Na tej strażnicy nie jesteśmy sami – mamy – jak widać w tej katedrze - wielu sprzymierzeńców!
Patrząc z tej perspektywy byłoby niewłaściwością dopuszczanie dysonansu między duszpasterzem a świeckimi członkami Rady. Chrystus Pan formował swych uczniów w innym duchu. Duch miłości i służby stanowi cechę wyróżniającą wspólnoty chrześcijan. Jeśliby zabrakło tego ducha w naszych działaniach, znaczyłoby to, iż odeszliśmy od Prawdy Chrystusowej, od wspólnej troski o winnicę Pana!
Istnieje obszerna dziedzina wspólnego zatroskania o stan naszych parafii – od diagnozy poczynając. Istnieje szeroka możliwość inicjatyw, które przy dobrej woli można podjąć, zarówno tych inspirowanych uchwałami II Synodu jak i programem duszpasterskim Kościoła w Polsce. Pośród przybywających wyzwań, najbardziej podstawową sprawą pozostaje budowanie wspólnoty parafialnej w oparciu o udział w Eucharystii. To troska o nią powinna nam zmobilizować do utworzenia w każdej parafii zespołu liturgicznego (372).
Nieustannym wyzwaniem dla Rad Duszpasterskich jest wspieranie kapłanów w trosce o dzieci, młodzież i seniorów, o istniejące w parafii grupy formacyjno-modlitewne. W znacznej mierze to od waszego zaangażowania i współpracy zależy dynamika życia religijnego w parafii oraz rozwiązywanie bieżących problemów duszpasterskich. A jest ich wiele – kto ma otwarte oczy – widzi sprawy rodziny, dostrzega usychanie latorośli na winnym krzewie parafii, na co wskazuje m.in. procent określający udział parafian w niedzielnej Mszy św.
Wszyscy mieszkańcy parafii powinni odczuwać troskę pasterza i współ-parafian o siebie. I wszyscy powinni być o tej trosce informowani; dlatego ważna jest wewnątrz-parafialna komunikacja; podobnie i wewnątrz-dekanalna, jako odpowiedź na powszechne zjawisko mobilności!
Bracia i Siostry!
Trwająca wizytacja kanoniczna w parafiach dekanatu piekarskiego przekonuje, że w naszych górnośląskich parafiach są „peryferie” materialnej i moralnej nędzy, do których nie dociera światło Ewangelii ani pełne nadziei wezwanie Zbawiciela: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28); a kiedy oni już nie przychodzą do parafialnego wieczernika trzeba iść do nich z serdecznym zaproszeniem na ucztę Baranka.
Pytał Pan proroka Izajasza: „Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł? Odpowiedziałem: Oto ja, poślij mnie! (I 6,8). Oto ja poślij mnie! Tak bracia i siostry – członkowie PRD – są w sprawach Ewangelii, Kościoła i parafii – „na posyłki”. Tak działają np. osoby należące do Legionu Maryi, apostołując od drzwi do drzwi!
Naszym wspólnym staraniem powinno być dążenie, aby w kręgach oddziaływania parafii znaleźli się wszyscy mieszkańcy parafii!
To od was Bracia i Siostry, zależy czy parafia będzie wspólnotą wspólnot, a wszystkim ją tworzącym będzie zależało na tym, aby trwać w komunii z Bogiem i bliźnimi.
Szczególne miejsce w każdej wspólnocie parafialnej zajmują chorzy i cierpiący. Ojciec Święty Benedykt XVI w swojej encyklice o nadziei zapisał słowa: „Zasadniczo miarę człowieczeństwa określa się w odniesieniu do cierpienia i cierpiącego” (Spe salvi 38). Ważną rzeczą jest zaangażowanie wszystkich parafian, przy współpracy z parafialną Caritas, na rzecz osób, które z racji swego wieku i krzyża choroby pozostają w domach. Od dobrej woli nas wszystkich zależy również to, czy osoby te będą mogły regularnie spotykać się z Chrystusem w Komunii Świętej.
W wielu parafiach naszej diecezji chorzy mogą w każdą niedzielę jednoczyć się z Jezusem, pozostającym wśród nas pod postacią chleba, dzięki posłudze Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej. Wśród nich wielu jest byłych lub obecnych członków Parafialnych Rad Duszpasterskich..
Drodzy Bracia i Siostry!
„Podobało się bowiem Bogu uświęcić i zbawić ludzi nie pojedynczo … lecz uczynić z nich lud, który by Go poznał w prawdzie i Mu służył” (LG 9).
Pozostajemy wspólnotą uczniów Chrystusa, która przemierza drogę ku naszej wspólnej Ojczyźnie w niebie. Na tej drodze jesteśmy sobie nawzajem potrzebni – duchowni i świeccy. Pracując wspólnie, współdziałając we wszystkim – jak przystało na chrześcijan – możemy skutecznie zmieniać oblicze tego świata. Jedność jest potężną siłą, o którą rozbijają się nie tylko wrogie systemy i ideologie, ale przede wszystkim siły zła. Źródłem naszej jedności jest sam Jezus Chrystus. To On, w Modlitwie Arcykapłańskiej prosił za wspólnotę swoich uczniów – uczniów wszystkich czasów – „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21). Podejmujmy z przejęciem i zaangażowaniem trud budowania jedności i zgody w środowiskach naszych wspólnot parafialnych. Pamiętajcie, że to, co nas łączy w przestrzeni wiary jest najważniejsze; dlatego nie służymy pod sztandarem żadnej partii politycznej, choć współpracujemy z nimi i z samorządami dla dobra wspólnego! Przede wszystkim służymy prawdzie i sprawie Ewangelii, Kościołowi katolickiemu – a jest on jeden, święty i katolicki, to znaczy powszechny! I otwarty – o czym nam niestrudzenie przypomina papież Franciszek; otwarty na ludzką rodzinę i każdego człowieka, co w naszych parafiach manifestuje się otwartymi kościołami! II Synod - tę sprawę postawił jasno – „Zarządza się, aby w każdej parafii kościół pozostawał w ciągu dnia otwarty”(404).
Bracia i Siostry!
Wspólnota, kościelna komunia, to, co po ludzku często wydaje się niemożliwe, dzięki mocy Jezusa Chrystusa i dzięki Jego obecności w Kościele, staje się rzeczywistością. Przyjmijmy z wiarą i nadzieją przesłanie dzisiejszej Ewangelii: „ błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je”.
Świętując dzisiaj dzień jedności Parafialnych Rad Duszpasterskich, już na początku kadencji wyrażam wam wdzięczność za ofiarną pracę, za wasz trud włożony w budowanie wspólnot parafialnych.
Niech przez kolejne lata posługi prowadzi was światło Ducha Świętego, rozpraszające mroki trudnych chwil, decyzji czy też podejmowanych działań. Niech na wzór kobiety z dzisiejszej Ewangelii towarzyszy wam zawsze odwaga w zabieraniu głosu i zabieganiu o prawdę i sprawiedliwość, jedność i miłość.
A podejmując decyzje stawajcie zawsze po stronie tego, co słuszne, po stronie dobra – tego dobra, które jest odblaskiem dobroci samego Boga.
I pamiętajcie na słowa Jezusa:
„Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowuje je wiernie”.
